Vanmiddag een aanvang gemaakt met hetgeen gerust het gemakkelijkste gedeelte van de restauratie mag worden gezien.
Uiteraard bedoel ik hiermee het uit elkaar slopen van de Ascona. Bij aankoop was er niet meer dan de mogelijkheid vluchtig de voor dit type Opel zo bekende aantal potentiële roesthaarden langs te lopen.
Ik had als topictitel gemakkelijk ook dus “het verrassingspakket dat Ascona heet” kunnen pakken. Ik ben er klaar voor. Verrassingen in zowel positieve als negatieve zin.
Hieronder een foto van de eerste verrassing: een A-zuil die vreemd genoeg bijna nog geheel uit staal bestaat 
Welliswaar hier en daar met een bekend soort verkleuring in de diverse bruinteinten maar ala, er ís staal.
Ben heel benieuwd hoe lang deze engel op mijn schouder wil bivakkeren gedurende de verdere restauratie….
Al hetgeen op de grond ligt betreft voornamelijk opgedroogde modder en afgestoken mastiekresten…
[IMG]http://i64.tinypic.com/16ayv4w.jpg[/IMG]